Bid voor Stephen!

[vc_row][vc_column][mk_image src=”https://loverstime.sr/wp-content/uploads/2017/07/stephen.jpg” image_size=”full” align=”center”][vc_column_text]PARAMARIBO – We hebben allen de beelden op facebook gezien van de jonge heer die badend in zijn bloed erbij staat nadat die geelektrucuteerd was. Velen hebben deze video gedeeld en begonnen te oordelen. Waar we niet bij stil staan is waar de persoon in kwestie mee te verdoen heeft. We staan er niet bij stil dat we mekaar meer moeten ondersteunen ipv voor alles de eerste like of share te willen hebben, dat we liefdevoller met elkaar omgaan. We leven in een tijdperk waarbij de liefde voor de mensheid vervaagt. Dat is heel jammer, maar gelukkig hebben wij dat in eigen handen. Mario Castillion heeft op facebook meer gedeeld over hetgeen velen van jullie niet wisten. Lees het hier:

Stephen (32), een levenslustige, energieke en zeer hulpvaardige jongen, die vooral geliefd was/is door velen binnen en buiten de familie.
Ja, Stephen is mijn neef (zoon van mijn moeders zusje) en aan die mooie karakter-eigenschappen kwam ergens in 2006 abrupt een eind.
Hij kreeg van het ene op het ander moment een mentale stoornis en deed plotseling abnormaal.
Praten in wartaal, zich volledig uitkleden en de straat oprennen, zich begeven in z’n eigen wereld, het memoriseren van grote aantallen telefoonnummers en kentekenplaten waren enkele van de gedragingen waarmee de familie geconfronteerd werd.
Gelukkig vertoonde hij nimmer agressief gedrag.

Reeds 11 jaren is Stephen in deze toestand, reeds 11 jaren loopt mijn tante haar schoenen kapot om hulp en genezing te vinden voor haar geliefde zoon, reeds 11 jaren gaat mijn tante gebukt onder emotionele stress, reeds 11 jaren geven vrienden, familie, buren, kennissen hun morele ondersteuning bij deze, reeds 11 jaren kijkt men uit naar die Stephen van voorheen.

Gisteravond, 12 juli, kreeg hij weer één van zijn vlagen (psychosen) en glipte ongemerkt het huis uit.
Deze keer legde hij niet één van zijn lange loopafstanden af (van Latour naar Lelydorp), deze keer besloot hij niet om het verkeer even te regelen en deze keer besloot hij ook niet om blikjes, petflessen, zakjes en papier van de berm te rapen en in een oude babystootwagentje te zetten.
Nee.
Deze keer besloot hij naar de hoofdweg te lopen en die hoge transmissiemast van de EBS te beklimmen.
Hij kwam niet eens op de helft en een hevige stroomstoot sloeg hem keihard tegen de grond.

Wonder boven wonder heeft hij het voorval overleefd!
Dat aangesnelde omstaanders foto’s en filmpjes hebben gemaakt en hebben gedeeld op social media is half niet zo erg. We leven immers in een tijd van sensatie en dat snap ik.
Wat ik wel erg vind (en de rest van de familie ook), zijn bepaalde comments onder die beelden.

Beste mensen,
Stephen is geen koperdief (iedereen met een stel werkende hersenen zou toch moeten weten dat koperdieven niet zo opereren?)
Stephen is geen drugsverslaafde (die jongen weet niet eens een sigaret aan te steken).
Stephen is geen dak- en thuisloze.
Stephen is geen alcoholist.
Stephen heeft geen ketting van iemand getrokken en zich proberen te verschansen in die mast.

Binnen 11 minuten hadden Surinamers, die de levensloop van Stephen niet eens kennen, allerlei wilde verhalen klaar.
Zet die 11 minuten tegenover die bovengenoemde 11 jaren van psychische wanorde waarmee deze jongeman worstelt.

Iets anders dat mij erg geraakt heeft, is dat tijdens het filmen van de gewonde, enkele mensen het nodig achtten om te giechelen en te lachen.
Really?
Iemand is daarnet door een heftige stroomstoot tegen de vlakte geworpen, staat op, loopt verdwaasd rond met een diepe barstwond aan het hoofd, een gescheurde scheenbeen, ettelijke snijwonden aan het lichaam, lelijke tweede en derdegraads brandwonden in het gelaat en over zijn bovenlijf….en mensen staan te lachen?!?

Ik ben van nature een haar’ man, een treiteraar, een plaaggeest, een pestkop, maar er is één ding waar ik nooit en te nimmer grapjes over maak en dat is het menselijk leed!
Ik wil degenen die het nodig vonden om te lachen speciaal bedanken.
Ik geef ze hierbij ook nog ‘ns een applaus.

Stephen wordt momenteel behandeld op de Intensive Care Afdeling van het Academisch Ziekenhuis.
Wij hopen hem spoedig weer thuis te zien.
Psychisch in orde of niet!

Mario C.

Noot:
In plaats van suggesties te doen over hoe en waar er genezing gevonden zou kunnen worden voor zijn ‘mental illness’, gelieve ergens in uw gebeden deze jongeman te gedenken.
Vanaf 2006 zijn er namelijk –tig alternatieve genezers (bonuman, pundits, enz…enz..), evangelische kerken, PCS (in en uit) geraadpleegd en platgelopen.

Bron: Mario Castillion

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css=”.vc_custom_1481527011757{padding-top: 0px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 0px !important;}”][vc_column][vc_column_text align=”center”]

 [adrotate group=”2″]

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]


Posted

in

by

Tags: