[vc_row fullwidth=”false” attached=”false” padding=”0″ visibility=”” animation=””][vc_column border_color=”” visibility=”” width=”1/1″][mk_image src=”https://loverstime.sr/wp-content/uploads/2016/08/Roy.jpg” image_width=”827″ image_height=”350″ crop=”false” svg=”false” lightbox=”true” frame_style=”simple” target=”_self” caption_location=”inside-image” align=”left” margin_bottom=”10″][vc_column_text disable_pattern=”true” align=”left” margin_bottom=”0″]We lopen in de Malebatrumstraat (in Paramaribo, Suriname) wanneer we een man horen mopperen in een vreemde taal. We kijken om maar zien niemand dus besluiten even terug te lopen. Aldaar zien we deze heer zitten tussen twee auto’s. Hij zit op een hoop kledingstukken gewikkeld in een laken waarover enkele vliegen hun genot niet weerlaten.
We lopen hem tegemoet kijken hem aan en spreken hem in het Surinaams aan met “fawaka brada” (hoe gaat het broer), waarop hij antwoordt “Ai go nanga Gado genade yere (het gaat met Gods genade), We vervolgen het gesprek en vragen hem: Na dja ye tang? (Woont u hier?) en hij begint in heel begaafd Nederlands verder te praten en zegt:” Ja, hier verblijf ik al enige tijd” we schrikken van zijn mooi Nederlands accent en de begaafde articulatie. Wij vervolgen ook in het Nederlands.
Hoe heet u dan meneer? Hij:”Ik ben Roy van Kust, 46 jaar. Ik lijd al vanaf mijn veertiende een zwerversbestaan. Ik heb vroeger gewoond op Kasabaholo, showproject maar mijn ouders kwamen te overlijden waardoor ik niemand had die zich over mij ontfermde”.
In de tussentijd hebben we wat te eten en drinken voor hem aangeschaft en gaan op enkele stenen nabij hem zitten. Hij begint te tranen van blijdschap. En dankt ons een aantal keren voor het gebaar. We vragen hem vervolgens ma hoe leef je dan hoe eet je dagelijks? En hij geeft met een overtuigende glimlach als antwoordt “de Here voorziet daarin, ik eet van de mensen als jullie die zich bekommeren om mij”.
We maken gauw een berekening en zeggen maar je bent al langer dan dertig jaar dan over straat he? Hij denkt even na en zegt tweeendertig om exact te zijn want ik ben nu zesenveertig jaar. We zitten en praten nog over het een en ander terwijl er een massa aan mensen voorbij gaat en foto’s beginnen te maken omdat ze ons erbij zien zitten. Hij verteld ons vervolgens hoe mensen een heleboel tegen hem schreeuwen en zeggen omdat ze hem zo zien. Hij zegt ik heb het graag anders gewild maar mijn leven is anders gelopen. Ik had veel plannen, maar alles is verdwenen na de dood van mijn ouders. Ik mopper omdat ik me verveel en niemand heb om mee te praten. Niet dat ik gek ben. Soms wanneer mensen me horen praten met mezelf maken ze een grote bocht of rennen weg.
Kunnen we je altijd hier bereiken dan? Ja, in de meeste gevallen wel. Behalve wanneer ik even ga wandelen bij waterkant of wanneer ik ga baden. Soms bij het fontijn of aan de waterkant zelf. We komen je zeker weer bezoeken Roy. Hij dankt ons meerdere malen en wij vragen hem vervolgens toestemming als we een artikel over mogen schrijven. Waarop hij trots zegt, ja zeker. Je, mag er ook een foto bij doen zegt hij, wacht laat me mijn gezicht even vegen..
Als u ooit aan de Malebatrumstraat bent gedenkt u deze srananmang als het kan. Het zij een broodje, drankje of wat u kunt missen. Hij is heel vriendelijk en dankbaar voor alles.
Download the NEW Loverstime App via Google Playstore
Add us on WhatsApp: (597) 8642042
Copyright ©Loverstime 2016
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Leave a Reply